Vanaf 1985 ben ik actief als beeldend kunstenaar. Ik maak schilderijen, etsen en tekeningen. In mijn werk verwerk ik verhalende thema's.

Verhalen gaan over conflicten die vragen om een oplossing. Met andere woorden, ieder verhaal poneert een paradox die zorgt voor een speciale dynamiek. De dynamiek van een verhaal kan gaan over relaties tussen ideeën, personen of zelfs over hele basale zaken zoals kleur en vorm. Zo kunnen kleuren bijvoorbeeld vloeken of schreeuwen maar ook harmoniseren. Voorwerpen hebben ook ten opzichte van elkaar een speciale dynamiek. In de stillevens van Cézanne stoten voorwerpen elkaar af of gaan een verbond met elkaar aan zodat er op tafel een heel theatraal spektakel lijkt te ontstaan.

Ik haal mijn thema's vaak uit de christelijke traditie of de antieke mythologie. Vanuit mijn katholieke achtergrond ben ik erg geïnteresseerd in de evangeliën. De evangeliën zijn stilistisch uniek omdat enerzijds de verhalen een journalistiek realisme tentoonspreiden terwijl tegelijkertijd vreemde en wonderbaarlijke gebeurtenissen dit realisme lijken te logenstraffen.

Ook mijn werk reikt naar het realisme maar dat realisme vertelt nooit het hele verhaal. Dit omdat de werkelijkheid zich niet laat vangen en zich standaard weigert te onderwerpen aan de reductie die ons realisme nu eenmaal voorstaat. Ook hier is sprake van een paradox en wel de paradox tussen hoe de dingen zijn en hoe zij zich willen laten zien. Tussen deze twee beweegt mijn werk.